Ang mga Batas ng Manu, o Manusmriti ay bahagi ng isang sinaunang teksto ng Hindu na orihinal na isinulat sa Sanskrit. Ito ay bahagi ng Dharmasastras, isang compilation ng ang etikal na etika (Dharma) na inilagay ng mga gurus ng Hindu sa mga sinaunang kasulatan ng India. Si Manu ay siya mismo ay isang sinaunang sambong
Kung ang mga batas ay naisakatuparan ng mga sinaunang tao o ay isang hanay lamang ng mga patnubay na kung saan dapat mabuhay ang isang tao ay isang bagay ng ilang debate sa mga iskolar ng Hindu. Ito ay pinaniniwalaan na ang Manusmriti ay isinalin ng British sa panahon ng kanilang pamamahala sa India at bumubuo ng batayan para sa batas ng Hindu sa ilalim ng kolonyal na gobyernong British.
Ayon sa mga tagasunod ng Hinduismo, ang mga batas ng dharmic ay namamahala hindi lamang sa indibidwal ngunit lahat sa lipunan.
Ang tekstong ito ay isinalin mula sa Sanskrit ng scholar ng Aleman at tagapagsalin na si Georg Buhler noong 1886. Ang tunay na Batas ng Manu ay pinaniniwalaan hanggang sa 1500 BCE. Narito ang unang kabanata.
1. Lumapit ang mga magagandang sambahan kay Manu, na nakaupo na may natipon na isipan, at, nang sumamba sa kanya nang husto, ay nagsalita tulad ng sumusunod:
2. 'Igagalang, banal na isa, upang ipahayag sa amin nang tumpak at sa angkop na pagkakasunud-sunod ng mga sagradong batas ng bawat isa sa (apat na pinuno) na castes (varna) at ng mga namamagitan.
3. 'Sapagka't ikaw, O Panginoon, lamang ang nakakaalam ng purport, (ibig sabihin) ang mga ritwal, at ang kaalaman ng kaluluwa, (itinuro) sa buong ordenansang ito ng May-sarili (Svayambhu), na hindi kilalang-kilala at hindi maunawaan.'
4. Siya, na ang kapangyarihan ay walang sukat, sa gayon ay tinanong ng mga matalinong pag-iisip, pinarangalan sila, at sumagot, 'Makinig!'
5. Ito (uniberso) ay umiiral sa hugis ng kadiliman, hindi nag-unawa, nahihilo sa mga natatanging marka, hindi makakamit sa pamamagitan ng pangangatuwiran, hindi kilalang-kilala, ganap na nalubog, tulad nito, sa matulog na pagtulog.
6. Pagkatapos ang banal na Sariling May Katuwang (Svayambhu, kanyang sarili) hindi naiintindihan, (ngunit) ginagawa (lahat) ito, ang magagaling na mga elemento at ang natitira, nakikilala, ay lumitaw nang may hindi maiiwasan (malikhaing) kapangyarihan, nagtatapon ng kadiliman.
7. Siya na maaaring mapagtanto ng panloob na organ (nag-iisa), na malambot, hindi masasabi, at walang hanggan, na naglalaman ng lahat ng mga nilikha na tao at hindi mapagkatiwalaan, na nagniningning ng kanyang sariling (kalooban).
8. Siya, nagnanais na makabuo ng mga nilalang ng maraming uri mula sa kanyang sariling katawan, una sa isang pag-iisip na nilikha ang mga tubig, at inilagay ang kanyang binhi sa kanila.
9. Na (buto) ay naging isang gintong itlog, sa brilliancy na katumbas ng araw; sa (itlog) na siya mismo ay ipinanganak bilang Brahman, ang progenitor ng buong mundo.
10. Ang tubig ay tinawag na narah, (para sa) ang tubig ay, sa katunayan, ang mga anak ni Nara; bilang sila ang kanyang unang paninirahan (pagkakaroon), mula roon ay pinangalanang Narayana.
11. Mula sa (una) sanhi nito, na hindi mahahalata, walang hanggan, at parehong tunay at hindi tunay, ay ginawa ang lalaki (Purusha), na sikat sa mundong ito (sa ilalim ng apela ng) Brahman.
12. Ang banal na tao ay tumira sa itlog na iyon sa loob ng isang buong taon, pagkatapos siya mismo sa pamamagitan ng kanyang pag-iisip (nag-iisa) ay hinati ito sa dalawang halves;
13. At mula sa dalawang haligi ay nilikha niya ang langit at lupa, sa pagitan nila ng gitnang globo, ang walong puntos ng abot-tanaw, at walang hanggang tirahan ng mga tubig.
14 Mula sa kanyang sarili (atmanah) inilabas din niya ang kaisipan, na parehong tunay at hindi tunay, gayon din mula sa kaakuhan ng kaisipan, na nagtataglay ng pagpapaandar ng kamalayan ng sarili (at ay) panginoon;
15. Bukod dito, ang dakila, ang kaluluwa, at lahat (mga produkto) na apektado ng tatlong katangian, at, sa kanilang pagkakasunud-sunod, ang limang mga organo na nakikita ang mga bagay ng pandamdam.
16. Ngunit, ang pagsali sa mga minutong mga partikulo kahit ng mga anim, na nagtataglay ng hindi masukat na kapangyarihan, na may mga partikulo ng kanyang sarili, nilikha niya ang lahat ng nilalang.
17. Sapagkat ang anim na (uri ng) minuto na mga partikulo, na bumubuo sa (tagalikha) na frame, ay pumapasok (a-sri) ito (mga nilalang), samakatuwid ang matalino ay tumawag sa kanyang frame na sarira, (ang katawan.)
18. Na ang mga mahuhusay na elemento ay pumapasok, kasama ang kanilang mga pag-andar at ang isip, sa pamamagitan ng mga minutong bahagi nito ang framer ng lahat ng nilalang, ang hindi mahahalata.
19. Ngunit mula sa mga minutong katawan (-framing) na mga particle ng pitong napakalakas na Purushas na ito ay sumisibol (mundo), ang mapapahamak mula sa hindi mahahalata.
20. Kabilang sa mga ito ang bawat nagtagumpay (elemento) ay nakakakuha ng kalidad ng nauna, at kahit anong lugar (sa pagkakasunud-sunod) na sinakop ng bawat isa, kahit na maraming mga katangian na ipinahayag na pagmamay-ari.
21. Ngunit sa simula ay nagtalaga siya ng ilang mga pangalan, kilos, at kundisyon sa lahat (nilikha na nilalang), kahit na ayon sa mga salita ng Veda.
22. Siya, ang Panginoon, ay lumikha din ng klase ng mga diyos, na pinagkalooban ng buhay, at kung saan ang likas na katangian ay kumikilos; at ang tusong klase ng mga Sadhyas, at ang walang hanggang sakripisyo.
23 Ngunit mula sa apoy, hangin, at sa araw ay inilabas niya ang tatlong beses na walang hanggan na Veda, na tinawag na Rik, Yagus, at Saman, para sa nararapat na pagganap ng hain.
24. Oras at mga dibisyon ng oras, ang mga lunar na mansyon at mga planeta, ang mga ilog, karagatan, mga bundok, kapatagan, at hindi pantay na lupa.
25. Austerity, pagsasalita, kasiyahan, pagnanais, at galit, ang buong nilalang na ito ay ginawa rin niya, dahil nais niya na mabuhay ang mga nilalang na ito.
26. Bukod dito, upang makilala ang mga aksyon, pinaghiwalay niya ang merito mula sa demerit, at pinasan niya ang mga nilalang na apektado ng mga pares (ng mga magkasalungat), tulad ng sakit at kasiyahan.
27. Ngunit sa mga minutong mapahamak na mga particle ng limang (elemento) na nabanggit, ang buong (mundo) ay naka-frame sa angkop na pagkakasunud-sunod.
28 Ngunit sa anumang lakad ng kilos na unang itinalaga ng Panginoon sa bawat (uri ng mga nilalang), na nag-iisa na ito ay kusang nagpatibay sa bawat tagumpay na nilikha.
29. Anumang ipinagkaloob niya sa bawat isa sa (una) paglikha, hindi pagkakapanganib o hindi nakakapinsala, kahinahunan o kabangisan, birtud o kasalanan, katotohanan o kasinungalingan, na clung (pagkatapos) ay spontaneously dito.
30. Tulad ng sa pagbabago ng mga panahon sa bawat panahon ng sarili nitong pagsang-ayon ay ipinagpapalagay ang natatanging marka, maging ang mga corporeal na nilalang (ipagpatuloy ang mga bagong kapanganakan) ang kanilang (itinalagang) kurso ng pagkilos.
31 Ngunit para sa kaunlaran ng mga mundo ay pinatnubayan niya ang Brahmana, ang Kshatriya, ang Vaisya, at ang Sudra mula sa kanyang bibig, mga bisig, kanyang mga hita, at paa.
32. Paghahati sa kanyang sariling katawan, ang Panginoon ay naging kalahating lalaki at kalahating babae; kasama na (babae) gumawa siya ng Virag.
33. Ngunit kilalanin mo ako, O pinaka banal sa dalawang beses na ipinanganak, upang maging tagalikha ng buong (mundo) na ito, na ginawa ng lalaki, si Virag, na siya mismo, na nagsagawa ng mga austerities.
34 Pagkatapos, nagnanais kong makabuo ng mga nilikha na nilalang, ay gumanap ng napakahirap na mga austerities, at (sa gayon) tinawag na umiiral ang sampung mahusay na mga mata, mga panginoon ng mga nilikha na nilalang,
35. Mariki, Atri, Angiras, Pulastya, Pulaha, Kratu, Praketas, Vasishtha, Bhrigu, at Narada.
36. Lumikha sila ng pitong iba pang Manus na nagtataglay ng mahusay na brilliancy, mga diyos at klase ng mga diyos at mahusay na matalino na walang sukat na kapangyarihan,
37. Yakshas (ang mga lingkod ng Kubera, tinawag ng mga demonyo) Rakshasas at Pisakas, Gandharvas (o mga musikero ng mga diyos), si Apsarases (ang mga mananayaw ng mga diyos), Asuras, (tinawag na mga ahas-diyos na) Nagas at Sarpas, (ang tinawag na mga diyos ng ibon) Suparnas at ang ilang mga klase ng manes,
38. Mga kidlat, kulog at ulap, hindi perpekto (rohita) at perpektong mga rainbows, bumabagsak na meteor, supernatural na mga ingay, kometa, at mga langit na ilaw ng maraming uri,
39 (Nakaharap sa Kabayo) Kinnaras, unggoy, isda, ibon ng maraming uri, baka, usa, lalaki, at mga hayop na karnabal na may dalawang hilera ng mga ngipin,
40. Maliit at malalaking bulate at beetles, moths, kuto, lilipad, mga bug, lahat ng nakakaakit at nakakagat na mga insekto at ang ilang mga uri ng hindi maalis na mga bagay.
41. Ganito ang buong (paglikha), kapwa hindi nalilipat at mapagpapalit, na ginawa ng mga taong may mataas na pag-iisip sa pamamagitan ng mga austerities at sa aking utos, (bawat isa) ayon sa (mga resulta ng) mga pagkilos nito.
42. Ngunit ang anumang kilos ay isinasaad (upang mai-kabilang) sa (bawat isa) ng mga nilalang dito sa ibaba, na tunay na ihahayag ko sa iyo, pati na rin ang kanilang pagkakasunud-sunod tungkol sa pagsilang.
43. Baka, usa, hayop na may karne ng hayop na may dalawang hilera ng ngipin, Rakshasas, Pisakas, at kalalakihan ay ipinanganak mula sa sinapupunan.
44. Mula sa mga itlog ay ipinanganak na mga ibon, ahas, buwaya, isda, pagong, pati na rin ang mga katulad na terrestrial at aquatic (hayop).
45. Mula sa mainit na kahalumigmigan ng tagsibol na dumulas at nakakagat ng mga insekto, kuto, langaw, mga bug, at lahat ng iba pang (nilalang) ng ganoong uri na ginawa ng init.
46. Ang lahat ng mga halaman, na pinalaganap ng mga binhi o sa pamamagitan ng mga slips, ay lumalaki mula sa mga shoots; taunang mga halaman (ang mga) na, na nagdadala ng maraming mga bulaklak at prutas, ay nawala pagkatapos ng pagluluto ng kanilang bunga;
47. (Ang mga punong iyon) na nagbubunga nang walang mga bulaklak ay tinatawag na vanaspati (panginoon ng kagubatan); ngunit ang mga nagdadala ng parehong bulaklak at prutas ay tinatawag na vriksha.
48. Ngunit ang iba't ibang mga halaman na may maraming mga tangkay, na lumalaki mula sa isa o maraming mga ugat, ang iba't ibang uri ng mga damo, ang mga akyat na halaman at ang mga creepers ay nagmumula sa lahat o mula sa mga slip.
49. Ang mga ito (mga halaman) na napapalibutan ng Madilim na Kadiliman, ang resulta ng kanilang mga kilos (sa dating pag-iral), ay nagtataglay ng panloob na kamalayan at nakakaranas ng kasiyahan at sakit.
50. Ang (iba't ibang) mga kondisyon sa palaging kahila-hilakbot at patuloy na pagbabago ng bilog ng mga kapanganakan at pagkamatay na kung saan ang mga nilalang ay napapailalim, ay ipinahayag upang magsimula sa (ng) Brahman, at magtatapos sa (na ng) mga ito (nabanggit lamang na hindi natitinag nilalang).
51. Kapag siya na ang kapangyarihan ay hindi maintindihan, sa gayon ay gumawa ng uniberso at mga tao, nawala siya sa kanyang sarili, paulit-ulit na pinigilan ang isang panahon sa pamamagitan ng iba pa.
52. Kapag ang banal na iyon ay nagising, kung gayon ang mundo ay gumugulo; kapag siya slumber tahimik, pagkatapos ang uniberso ay lumulubog upang matulog.
53. Ngunit kapag siya ay tumanggi sa mahinahon na pagtulog, ang mga corporeal na nilalang na ang likas na katangian ay kumikilos, tumanggi mula sa kanilang mga aksyon at pag-iisip ay nagiging mabigat.
54. Kapag sila ay nasisipsip nang sabay-sabay sa dakilang kaluluwa, kung gayon siya na ang kaluluwa ng lahat ng nilalang ay matamis na mga slumber, walang kalayaan sa lahat ng pangangalaga at trabaho.
55. Kapag ito (kaluluwa) ay pumasok sa kadiliman, nananatili ito sa mahabang panahon na nagkakaisa sa mga organo (ng pandamdam), ngunit hindi gumanap ang mga pag-andar nito; ito ay umalis sa corporeal frame.
56. Kapag, nabibihisan ng mga minuto na partikulo (lamang), pumapasok ito sa halaman ng halaman ng halaman ng halaman, pagkatapos ay ipinapalagay, nagkakaisa (sa pinong katawan), isang (bago) corporeal frame.
57. Sa gayon siya, ang hindi mahahalata na isa, sa pamamagitan ng (halili) na nakakagising at mahimbing, walang tigil na muling bubuhayin at sirain ang buong paglipat at hindi matitinag (paglikha).
58. Nguni't siya ang nagbuo ng mga Instituto (ng sagradong batas), siya mismo ang nagturo sa kanila, ayon sa patakaran, sa akin lamang sa pasimula; kasunod ko (tinuruan sila) kay Mariki at iba pang mga matalino.
59. Ang Bhrigu, narito, ay ganap na kukunin sa iyo ng mga Instituto na ito; para sa sage na iyon natutunan ang buong sa kabuuan mula sa akin.
60. Kung gayon ang mahusay na sambong na si Bhrigu, na tinalakay ng Manu, ay nagsalita, nalulugod sa kanyang puso, sa lahat ng mga matalino, 'Makinig!'
61. Anim na iba pang may mataas na pag-iisip, napakalakas na Manus, na kabilang sa lahi ng Manu na ito, ang inapo ng May-sarili (Svayambhu), at malubhang gumawa ng mga nilikha na nilalang,
62. (Sigurado) Svarokisha, Auttami, Tamasa, Raivata, Kakshusha, na nagtataglay ng mahusay na kinang, at ang anak ni Vivasvat.
63. Ang pitong napaka-maluwalhating Manus na ito, ang una sa mga ito ay Svayambhuva, gumawa at protektado ang buong paglipat at hindi matitinag (paglikha), bawat isa sa panahon (inilaan sa kanya).
64. Walong labing walong nimeshas (twinklings ng mata, ay isang kashtha), tatlumpung kashthas isang kala, tatlumpong kalas isang muhurta, at ng maraming (muhurtas) isang araw at gabi.
65. Ang araw ay naghahati sa mga araw at gabi, parehong tao at banal, ang gabi (na inilaan) para sa pagtanggi ng mga nilikha na nilalang at ang araw para sa pagsasagawa.
66. Ang isang buwan ay isang araw at isang gabi ng mga manes, ngunit ang paghahati ay ayon sa mga kuta. Ang madilim (ikalabing dalawang beses) ay ang kanilang araw para sa aktibong pagsisikap, ang maliwanag (ikalabin) na kanilang gabi para sa pagtulog.
67. Ang isang taon ay isang araw at isang gabi ng mga diyos; ang kanilang dibisyon ay (tulad ng sumusunod): ang kalahating taon kung saan ang araw ay umuusbong sa hilaga ay ang araw, na sa panahon kung saan ito ay patungo sa timog ng gabi.
68. Ngunit pakinggan mo ngayon ang maikling (paglalarawan ng) ang tagal ng isang gabi at isang araw ng Brahman at ng ilang mga edad (ng mundo, yuga) ayon sa kanilang pagkakasunud-sunod.
69. Ipinapahayag nila na ang edad ng Krita (binubuo ng) apat na libong taon (ng mga diyos); ang takip-silim na nauna dito ay binubuo ng maraming daan-daang, at ang takip-silim na sumusunod sa parehong numero.
70. Sa iba pang tatlong edad kasama ang kanilang mga twilight bago at sumunod, ang libu-libo at daan-daang ay nabawasan ng isa (sa bawat isa).
71. Ang labindalawang libong (taon) na sa gayon ay nabanggit lamang bilang kabuuan ng apat na (tao) na edad, ay tinatawag na isang edad ng mga diyos.
72. Ngunit alamin na ang kabuuan ng isang libong edad ng mga diyos (gumagawa) isang araw ng Brahman, at ang kanyang gabi ay may parehong haba.
73. Ang mga (lamang, sino) ang nakakaalam na ang banal na araw ng Brahman, sa katunayan, ay nagtatapos pagkatapos (ang pagkumpleto ng) isang libong edad (ng mga diyos) at ang kanyang gabi ay tumatagal hangga't, (talagang) mga kalalakihan na nakilala ( haba ng) araw at gabi.
74. Sa pagtatapos ng araw at gabi na siya na natutulog, nagising at, pagkatapos magising, ay lumilikha ng isip, na parehong totoo at hindi tunay.
75. Isip, hinihimok ng (Brahman's) pagnanais na lumikha, isinasagawa ang gawain ng paglikha sa pamamagitan ng pagbabago ng sarili, mula sa eter ay ginawa; ipinahayag nila na ang tunog ay ang kalidad ng huli.
76. Ngunit mula sa eter, binabago ang sarili, ay nagbubulusok ng dalisay, malakas na hangin, ang sasakyan ng lahat ng mga pabango; gaganapin upang magkaroon ng kalidad ng pagpindot.
77. Susunod mula sa pagbabago ng hangin sa sarili, nagpapalabas ng maliwanag na ilaw, na nagpapaliwanag at nagtatapon ng kadiliman; na ipinahayag na magkaroon ng kalidad ng kulay;
78. At mula sa ilaw, binabago ang sarili, (ay ginawa) ng tubig, na nagtataglay ng kalidad ng panlasa, mula sa lupa ng tubig na may kalidad ng amoy; ganyan ang paglikha sa simula.
79. Ang naunang nabanggit na edad ng mga diyos, (o) labindalawang libo (ng kanilang mga taon), na pinarami ng pitumpu't isa, (bumubuo ng kung ano) ay pinangalanan dito na panahon ng isang Manu (Manvantara).
80. Ang Manvantaras, ang mga nilikha at pagkasira (ng mundo, ay) hindi mabilang; pampalakasan, tulad ng dati, inuulit ito muli ni Brahman.
81. Sa edad na Krita si Dharma ay may paa at buong, at (ganoon din) Katotohanan; ni ang sinumang nakakuha ng accrue sa mga tao sa pamamagitan ng kawalang-katarungan.
82. Sa iba pang (tatlong edad), sa kadahilanan ng (hindi makatarungan) na mga nakuha (agama), si Dharma ay natagumpay ng isang sunud-sunod na paa, at sa pamamagitan ng (paglaganap ng) pagnanakaw, kasinungalingan, at pandaraya ang merito (nakuha ng mga kalalakihan) ay nabawasan ng isang ikaapat (sa bawat).
83. (Ang mga kalalakihan ay) libre mula sa sakit, nagawa ang lahat ng kanilang mga layunin, at mabuhay ng apat na daang taon sa edad ng Krita, ngunit sa Treta at (sa bawat isa) ang nagtagumpay (edad) ng kanilang buhay ay nabawasan ng isang quarter.
84. Ang buhay ng mga mortal, na nabanggit sa Veda, ang ninanais na mga resulta ng mga sakripisyo ng sakripisyo at ang (supernatural) na kapangyarihan ng embodied (mga espiritu) ay mga prutas na proporsyonal sa mga kalalakihan ayon sa (katangian ng) ang edad.
85. Ang isang hanay ng mga tungkulin (ay inireseta) para sa mga kalalakihan sa edad ng Krita, iba't ibang mga nasa Treta at sa Dvapara, at (muli) isa pang (set) sa Kali, sa isang proporsyon na (mga) edad na bumaba sa haba .
86. Sa panahon ng Krita ang pinuno (kabanalan) ay ipinahayag na (ang pagganap ng) mga austerities, sa kaalaman ng Treta (banal), sa Dvapara (ang pagganap ng) mga sakripisyo, sa Kali ng kalayaan.
87. Ngunit upang maprotektahan ang sansinukob na ito Siya, ang pinaka-mapaglarong isa, nagtalaga ng hiwalay na (mga tungkulin at) mga trabaho sa mga lumulubog mula sa kanyang bibig, bisig, hita, at paa.
88. Kay Brahmanas ay nagtalaga siya ng pagtuturo at pag-aaral (ang Veda), pagsakripisyo para sa kanilang sariling kapakinabangan at para sa iba, pagbibigay at pagtanggap (ng mga limos).
89. Ang Kshatriya ay inutusan niyang protektahan ang mga tao, magbigay ng mga regalo, mag-alay ng mga sakripisyo, mag-aral (ang Veda), at umiwas sa pag-ipon sa sarili sa mga kasiya-siyang kasiyahan;
90. Ang Vaisya ay may posibilidad na magkaroon ng mga baka, magbibigay ng mga regalo, mag-alay ng mga sakripisyo, mag-aral (ang Veda), makipagkalakalan, magpahiram ng pera, at magtanim ng lupa.
91. Isang trabaho lamang ang panginoon na inireseta sa Sudra, upang maghatid ng banayad kahit na ito (iba pang) tatlong castes.
92. Ang tao ay ipinahayag na purer sa itaas ng pusod (kaysa sa ibaba); samakatuwid ang self-umiiral (Svayambhu) ay nagpahayag ng purong (bahagi) ng kanya (maging) kanyang bibig.
93. Habang ang Brahmana ay umusbong mula sa (bibig ni Brahman), bilang siya ang panganay, at habang siya ay nagtataglay ng Veda, siya ay nasa kanan ng panginoon ng buong nilikha.
94. Para sa May-sarili (Svayambhu), na nagsagawa ng mga austerities, ay gumawa muna siya mula sa kanyang sariling bibig, upang ang mga handog ay maiparating sa mga diyos at manes at upang mapanatili ang sansinukob na ito.
95. Ano ang nilikha na maaaring lumampas sa kanya, sa pamamagitan ng kanyang bibig ang mga diyos ay patuloy na kumokonsumo ng mga handog na sakripisyo at pinangangasiwaan ang mga handog sa mga patay?
96. Ng mga nilikha na tao ang pinakamagaling na sinasabing ang mga animated; ng animated, ang mga nabuhay sa pamamagitan ng katalinuhan; ng marunong, sangkatauhan; at sa mga lalaki, ang Brahmanas;
97. Ng Brahmanas, ang mga natutunan (sa Veda); ng mga natutunan, ang mga nakakakilala (ang pangangailangan at paraan ng pagsasagawa ng iniresetang tungkulin); sa mga nagtataglay ng kaalamang ito, yaong mga gumaganap sa kanila; ng mga gumaganap, ang mga nakakakilala sa Brahman.
98. Ang kapanganakan ng isang Brahmana ay isang walang hanggang pagkakatawang-tao ng sagradong batas; sapagka't siya ay ipinanganak upang (matupad) ang sagradong batas, at maging isa kay Brahman.
99. Ang isang Brahmana, na umiral, ay ipinanganak bilang pinakamataas sa mundo, ang panginoon ng lahat ng nilikha na nilalang, para sa pangangalaga ng kayamanan ng batas.
100. Anumang umiiral sa mundo, ang pag-aari ng Brahmana; sa account ng kahusayan ng kanyang pinagmulan Ang Brahmana ay, talaga, na may karapatan sa lahat.
101. Ang Brahmana ay kumakain ngunit ang kanyang sariling pagkain, nagsusuot ngunit ang kanyang sariling kasuutan, nagbigay ngunit ang kanyang sarili sa limos; ang iba pang mga mortal ay nabubuhay sa pamamagitan ng kabutihan ng Brahmana.
102. Upang malinaw na ayusin ang kanyang mga tungkulin sa iba pang mga (castes) ayon sa kanilang pagkakasunud-sunod, ang pantas na Manu ay sumibol mula sa May-sarili, na binubuo ang mga Instituto (ng sagradong Batas).
103. Ang isang natutunan na Brahmana ay dapat na maingat na pag-aralan ang mga ito, at nararapat niyang turuan ang kanyang mga mag-aaral sa kanila, ngunit walang ibang tao (ang gagawa nito).
104. Ang isang Brahmana na nag-aaral sa mga Instituto na ito (at) matapat na tinutupad ang mga tungkulin (inireseta doon), ay hindi kailanman nasaktan ng mga kasalanan, na nagmula sa mga saloobin, salita, o gawa.
105. Ipinagpabanal niya ang anumang samahan (na maaaring siya makapasok), pitong mga ninuno at pitong mga inapo, at siya lamang ang karapat-dapat (upang makamtan) ang buong mundo.
106. (Upang pag-aralan) ito (trabaho) ay ang pinakamahusay na paraan ng pag-secure ng kapakanan, pinatataas nito ang pag-unawa, nakakakuha ito ng katanyagan at mahabang buhay, ito (humahantong sa) kataas-taasang kaligayahan.
107. Sa ito (gawain) ang sagradong batas ay ganap na nakasaad pati na rin ang mabuti at masamang mga katangian ng (tao) na pagkilos at ang walang kahanga-hangang panuntunan ng pag-uugali, (na susundan) ng lahat ng apat na castes (varna).
108. Ang panuntunan ng pag-uugali ay batas na transendente, itinuro man ito sa ipinahayag na mga teksto o sa sagradong tradisyon; samakatuwid ang isang dalawang taong ipinanganak na may pagmamalasakit sa kanyang sarili, ay dapat na palaging mag-ingat sa (sundin).
109. Ang isang Brahmana na aalis mula sa patakaran ng pag-uugali, ay hindi umani ng bunga ng Veda, ngunit siya na sumusunod na sumusunod dito, ay makakakuha ng buong gantimpala.
110. Ang mga matalino na nakakita na ang sagradong batas ay sa gayon na saligan sa pamamahala ng pag-uugali, ay gumawa ng mabuting pag-uugali upang maging ang pinaka mahusay na ugat ng lahat ng pagiging austerity.
111. Ang paglikha ng sansinukob, ang patakaran ng mga sakramento, mga ordenansa ng pagiging mag-aaral, at ang magalang na pag-uugali (patungo sa Gurus), ang pinakamagandang tuntunin sa pagligo (sa pagbabalik mula sa bahay ng guro),
112. (Ang batas ng) pag-aasawa at ang paglalarawan ng (iba't-ibang) kasal-ritwal, mga regulasyon para sa mga dakilang sakripisyo at walang hanggang pamamahala ng mga sakripisyo sa libing,
113. Ang paglalarawan ng mga mode ng (pagkakaroon ng) pagkakaroon at mga tungkulin ng isang Snataka, (ang mga patakaran tungkol sa) ligal at ipinagbabawal na pagkain, ang paglilinis ng mga kalalakihan at ng mga bagay,
114. Ang mga batas tungkol sa kababaihan, (ang batas) ng mga hermits, (ang paraan ng pagkakaroon) pangwakas na pagpapalaya at (ng) pagtalikod sa mundo, ang buong tungkulin ng isang hari at ang paraan ng pagpapasya ng mga batas.
115. Ang mga patakaran para sa pagsusuri ng mga saksi, ang mga batas tungkol sa mag-asawa, ang batas ng (pamana at) dibisyon, (ang batas tungkol sa) pagsusugal at pagtanggal ng (mga kalalakihan na walang katulad).
116. (Ang batas tungkol sa) pag-uugali ng Vaisyas at Sudras, ang pinagmulan ng halo-halong kastilyo, ang batas para sa lahat ng mga castes sa mga oras ng pagkabalisa at ang batas ng penances,
117. Ang tatlong beses na kurso ng mga paglilipat, ang resulta ng (mabuti o masama) na pagkilos, (ang paraan ng pagkakamit) kataas-taasang kaligayahan at pagsusuri ng mabuti at masamang katangian ng mga aksyon,
118. Ang mga pangunahin na batas ng mga bansa, ng castes (gati), ng mga pamilya, at mga patakaran tungkol sa mga erehes at kumpanya (ng mga mangangalakal at katulad) - (lahat ng) ipinahayag ng Manu sa mga Instituto.
119. Bilang Manu, bilang tugon sa aking mga katanungan, dati nang ipinakilala ang mga Instituto, kahit na alamin din ninyo ang (buong gawa) mula sa akin.
